- udomowić
- одомашнити, приручити
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
udomowić
Look at other dictionaries:
udomowić — dk VIa, udomowićwię, udomowićwisz, udomowićwij, udomowićwił, udomowićwiony udomawiać, rzad. udomowiać, udamawiać ndk I, udomowićam, udomowićasz, udomowićają, udomowićaj, udomowićał, udomowićany «oswoić dzikie zwierzę, przystosować je do służenia… … Słownik języka polskiego
udamawiać — → udomowić … Słownik języka polskiego
udomowienie — n I 1. rzecz. od udomowić. 2. lm D. udomowienieeń zool. «proces polegający na przekształcaniu się dziedzicznych właściwości zwierzęcia pod wpływem oddziaływania człowieka i oswajania» … Słownik języka polskiego
udomawiać — {{/stl 13}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 22}}udomowiać, udamawiać {{/stl 22}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, udomawiaćam, udomawiaća, udomawiaćają, udomawiaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– udomowić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udomowienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. udomowić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}udomowienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. udomowienieeń, zool. {{/stl 8}}{{stl 7}} przekształcanie się cech … Langenscheidt Polski wyjaśnień
